در شرایطی که اکثر نظرسنجی های برنامه نود به واقعیت فوتبال ایران نزدیک است، اما آماری که دوشنبه شب در مورد دلایل افت فوتبال ایران در سالهای اخیر رقم خورد، تناسب چندانی با واقعیت نداشت و بیشتر به عوامل غیرفوتبالی مربوط می شد!
به گزارش مهر، سه گزینه ای که عادل فردوسی‌پور برای مسابقه پیام کوتاه برنامه‌اش انتخاب کرده بود، گزینه های معقول و تاثیرگذاری در فوتبال ما بودند که البته می توانست گزینه های دیگری را نیز به این سه اضافه کند اما کاملا مشخص است که او برای چنین انتخاب هایی با محدودیت هایی مواجه است که برخی از آنها فوتبالی هم نیست.
با این حال سه گزینه ضعف مدیران، ضعف فنی مربیان و خداحافظی نسل طلایی بازیکنان تیم ملی رقابت غیرمنطقی را با یکدیگر داشتند و گزینه آخر به واسطه برخی اتفاقات غیرفوتبالی که روز دوشنبه رقم خورد 75 درصد آرا را به خود اختصاص داد.ضعف مربیان 5 درصد بود و ضعف مدیران 20 درصد.
اما آیا خداحافظی پنج بازیکن از تیم ملی فوتبال ایران را باید به عنوان اصلی‌ترین دلیل افت فوتبال ایران قلمداد کرد؟ آیا فوتبال ملی یک کشور به همین چهار - پنج بازیکن وابسته بود که با خداحافظی تدریجی آنها - و نه یکباره - نزدیک به 55 پله در رده بندی فیفا سقوط کرده است.
علی دایی و یحیی گل محمدی دو مرد تاثیرگذار تیم ملی بودند که پس از رقابتهای جام جهانی از تیم ملی کناره گیری کردند. مهدی مهدوی کیا، علی کریمی و وحید هاشمیان اما سه سال بعد از این دو - پس از نرفتن ایران به جام جهانی 2010 - از تیم ملی خداحافظی کردند و در این مدت نیز تیم ملی روند نزولی خود را در پیش گرفته بود.
با این شرایط آیا بازهم خداحافظی نسل طلایی دلیل اصلی افت سالهای اخیر فوتبال ایران است؟ از نسل قبل که هنوز بیش از 10 بازیکن در ترکیب تیم ملی حضور دارند و خیلی از آنها در ترکیب اصلی به میدان می روند!
بنابراین باید پذیرفت که این بار نظرسنجی برنامه 90 غیرواقعی رقم خورد و دلایل دیگری بر افت فوتبال ایران تاثیر گذار بود که مهمترین آن ضعف مدیریت در سالهای اخیر فوتبال ایران بوده است.
البته نه اینکه بخواهیم فرد یا افرادی را در این بین مقصر جلوه دهیم. اما واقعیت این است که مدیریت سالهای اخیر فوتبال ایران تنها به مدیران فدراسیون فوتبال معطوف نمی شد و عوامل غیرفوتبالی دیگری نیز در تصمیم گیریها دخیل بودند که از قضا بزرگترین لطمات را به فوتبال کشورمان همین تصمیمات غیرفوتبالی زده است.
با این حال مسئولانی که برای فوتبال کشور تصمیم می گیرند باید بدانند که اگر در فوتبال ثبات مدیریت وجود داشته باشد و دخالتی در امور آن نشود، این رشته پرطرفدار در کشورمان پتانسیل بازگشت به روزهای اوج را دارد.
به شرط آنکه ما یاد بگیریم در انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال ، در انتخاب سرمربی تیم ملی و حتی برخی بازیکنان تیم ملی دخالت نکنیم و اجازه بدهیم فوتبالی ها برای فوتبال تصمیم بگیرند.
و مسئولان فدراسیون فوتبال هم یادبگیرند که یا مسئولیت نپذیرند و یا هر زمانی که این سمت و مسئولیت را برعهده گرفتند استقلال خود و فدراسیون را حفظ کنند و تابع نظر و تصمیم دیگران و عوامل غیرفوتبالی نباشند.