هابل برای اولین بار دنباله‌دار «۳۱/اطلس» را رصد کرد

«تلسکوپ فضایی هابل» برای اولین بار توانست دنباله‌دار «۳۱/اطلس» را رصد کند و عکسی را از آن ارائه دهد.

به گزارش ایسنا، تلسکوپ فضایی هابل اولین نگاه اجمالی خود را به دنباله‌دار میان‌ستاره‌ای «۳۱/اطلس»(3I/ATLAS) انداخته است. این دنباله‌دار سومین جرمی است که بشر از بیرون محدوده منظومه شمسی مشاهده کرده و به آن وارد شده است.

به نقل از اسپیس، پیش از ۳۱/اطلس، دو دنباله‌دار میان‌ستاره‌ای «1I/'Oumuamua» در سال ۲۰۱۷ و «2I/Borisov» در سال ۲۰۱۹ شناسایی شدند که هر دو اکنون از منظومه شمسی خارج شده‌اند؛ اگرچه پیش‌بینی می‌شود که سایر اجرام میان‌ستاره‌ای در حیاط خلوت کیهانی ما به صورت ناشناخته باقی بمانند.

تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که دنباله‌دار ۳۱/اطلس می‌تواند حتی هیجان‌انگیزتر از آنچه در ابتدا تصور می‌شد باشد زیرا مسیر آن در منظومه شمسی نشان می‌دهد از منطقه‌ای در کهکشان راه شیری می‌آید که از منظومه شمسی ۴.۶ میلیارد ساله ما قدیمی‌تر است. با سن تخمینی هفت میلیارد سال، این امر ۳۱/اطلس را به قدیمی‌ترین دنباله‌داری که تاکنون دیده‌ایم تبدیل می‌کند.

«آسترافوکسن»(astrafoxen) دانشجوی کارشناسی اخترفیزیک در یک پست، دنبال‌کنندگانش را از انتشار تصاویر هابل از دنباله‌دار میان‌ستاره‌ای ۳۱/اطلس آگاه کرد. در این پست آمده است: تصاویر تلسکوپ فضایی هابل از دنباله‌دار میان‌ستاره‌ای ۳۱/اطلس منتشر شدند. این تصاویر پنج ساعت پیش گرفته شده‌اند. پرتوهای کیهانی زیادی در تصاویر دیده می‌شوند اما گیسوی دنباله‌دار، بسیار زیبا و پف‌کرده به نظر می‌رسد. برای پژوهشگرانی که سعی در نوشتن مقالاتی برای این موضوع دارند، آرزوی موفقیت می‌کنم.

یکی از این مقالات که در حال حاضر به صورت پیش‌چاپ موجود است، با توصیف طیف‌سنجی نوری و فروسرخ نزدیک انجام شده روی ۳۱/اطلس نوشته است: ۳۱/اطلس یک دنباله‌دار میان‌ستاره‌ای فعال حاوی یخ آب فراوان است که ترکیب غبار آن بیشتر به ترکیب غبار سیارک‌های نوع D شباهت دارد تا اجرام فراسرخ نپتونی.

سیارک‌های نوع D، سنگ‌های فضایی مملو از سیلیکات‌های غنی از مولکول‌های آلی و کربن دارای یخ آب در فضای داخلی خود هستند. ورود ۳۱/اطلس به منظومه شمسی، دوره هیجان‌انگیزی را برای ستاره‌شناسان پس از زمانی آغاز کرده است که این مزاحم منظومه شمسی در اول ژوئیه ۲۰۲۵ توسط تلسکوپ نقشه‌برداری اطلس مشاهده شد. مجموعه‌ای از تجهیزات دیگر نیز تلاش کرده‌اند تا با مشاهده این دنباله‌دار وارد عمل شوند.

یکی از پروژه‌هایی که سعی در بررسی دقیق ۳۱/اطلس دارد، «رصدخانه ورا روبین»( Vera Rubin Observatory) است که جهان را از نزدیک و دور با بزرگترین دوربین دیجیتالی که تاکنون ساخته شده، رصد می‌کند. این رصدخانه یک انتخاب کاملاً درست است زیرا این دنباله‌دار را از ورای منظومه شمسی برای اولین بار پس از زمانی مشاهده کرد که دانشمندان در حال آماده شدن برای انجام مشاهدات با آن بودند.

انتظار می‌رود این رصدخانه جدید که اولین تصاویر خود از کیهان را در ۲۳ ژوئن ۲۰۲۵ منتشر کرد، بین پنج تا ۵۰ جرم میان‌ستاره‌ای را هنگام عبور سریع از منظومه شمسی در طول یک دهه بررسی میراث فضا و زمان کشف کند.

در این میان، ۳۱/اطلس می‌تواند از توجه بی‌دریغ ستاره‌شناسانی که با هدف مطالعه اجرام میان‌ستاره‌ای و ترسیم تصویری دقیق از منظومه‌های سیاره‌ای فراتر از منظومه شمسی ما به مطالعه این اجرام می‌پردازند، بهره‌مند شود.

*