تغییرات اپی‌ژنتیکی در بدن با مصرف ماریجوانا

دانشمندان کشف کردند که مصرف ماریجوانا با تغییرات اپی‌ژنتیکی در بدن انسان مرتبط است.

به گزارش ایسنا، مطالعه‌ای که روی بیش از ۱۰۰۰ بزرگسال انجام شده، نشان داده است که مصرف ماریجوانا می‌تواند اثر ماندگاری روی بدن انسان باقی بگذارد، نه در خود کد دی‌ان‌ای ما، بلکه در نحوه بیان آن کد تاثیر می‌گذارد.

به نقل از اس‌ای، محققان آمریکایی دریافتند که مصرف ماریجوانا می‌تواند باعث تغییراتی در اپی‌ژنوم شود که مانند مجموعه‌ای از سوئیچ‌ها عمل می‌کند و ژن‌های دخیل در عملکرد بدن ما را فعال یا غیرفعال می‌کنند. این یافته‌ها سپس با یک بررسی توسط محققان پرتغالی تأیید شد.

لیفانگ هو(Lifang Hou)، اپیدمیولوژیست دانشگاه نورث‌وسترن در مورد یافته‌های تیمش، توضیح داد: ما ارتباط بین مصرف تجمعی ماریجوانا و نشانگرهای اپی‌ژنتیکی متعدد را در طول زمان مشاهده کردیم.

وی و تیمش در مقاله منتشر شده خود گزارش می‌دهند که ماریجوانا یک ماده رایج در ایالات متحده است و تقریباً نیمی از آمریکایی‌ها حداقل یک بار آن را امتحان کرده‌اند. برخی از ایالت‌های آمریکا و سایر کشورها مصرف آن را قانونی اعلام کرده‌اند، اما ما هنوز اثرات آن را بر سلامت خود به طور کامل درک نکرده‌ایم.

محققان برای بررسی این موضوع، داده‌های یک مطالعه طولانی‌مدت سلامت را که حدود ۱۰۰۰ بزرگسال را طی دو دهه پیگیری کرده بود، تجزیه و تحلیل کردند.

شرکت‌کنندگان که در زمان شروع مطالعه بین ۱۸ تا ۳۰ سال سن داشتند، از لحاظ مصرف ماریجوانا در طول سالیان مورد بررسی قرار گرفتند و در فاصله ۱۵ و ۲۰ سال پس از شروع مطالعه از آنها نمونه خون گرفته شد.

«هو» و تیمش با استفاده از این نمونه‌های خون با فاصله پنج سال، تغییرات اپی‌ژنتیکی، به ویژه سطح متیلاسیون دی‌ان‌ای را در افرادی که اخیراً یا برای مدت طولانی از ماریجوانا استفاده کرده بودند، بررسی کردند.

اضافه شدن یا حذف گروه‌های متیل از دی‌ان‌ای، یکی از مطالعه‌شده‌ترین موارد تغییرات اپی‌ژنتیکی است.

متیلاسیون دی‌ان‌ای بدون تغییر توالی ژنومی، بر میزان سهولت خواندن و تفسیر ژن‌ها توسط سلول‌ها تأثیر می‌گذارد، دقیقاً مانند کسی که خطوط کلیدی را در مجموعه دستورالعمل‌های شما می‌پوشاند.

عوامل محیطی و سبک زندگی می‌توانند این تغییرات متیلاسیون را ایجاد کنند که می‌توانند به نسل‌های آینده منتقل شوند و نشانگرهای زیستی خون می‌توانند اطلاعاتی در مورد مواجهه‌های اخیر و گذشته ارائه دهند.

«هو» می‌گوید: ما قبلاً ارتباط بین مصرف ماریجوانا و روند پیری را از طریق متیلاسیون دی‌ان‌ای شناسایی کرده بودیم و حالا می‌خواستیم بیشتر بررسی کنیم که آیا عوامل اپی‌ژنتیکی خاص با مصرف ماریجوانا مرتبط هستند و آیا این عوامل با پیامدهای سلامتی مرتبط هستند یا خیر.

داده‌های جامع در مورد مصرف ماریجوانای شرکت‌کنندگان به محققان این امکان را داد تا مصرف تجمعی را در طول زمان و همچنین مصرف اخیر تخمین بزنند و آن را با نشانگرهای متیلاسیون دی‌ان‌ای در خون آنها برای تجزیه و تحلیل مقایسه کنند.

آنها نشانگرهای متیلاسیون دی‌ان‌ای متعددی را در نمونه‌های خون ۱۵ ساله یافتند که ۲۲ نشانگر با مصرف اخیر مرتبط بودند و ۳۱ نشانگر با مصرف تجمعی ماریجوانا مرتبط بودند.

آنها در نمونه‌های گرفته شده در نقطه ۲۰ ساله، ۱۳۲ نشانگر مرتبط با مصرف اخیر و ۱۶ نشانگر مرتبط با مصرف تجمعی را شناسایی کردند.

«هو» توضیح داد: جالب توجه است که ما به طور مداوم یک نشانگر را شناسایی کردیم که قبلاً با مصرف دخانیات مرتبط بوده است که نشان دهنده یک تنظیم اپی‌ژنتیکی مشترک بالقوه بین مصرف دخانیات و ماریجوانا است.

تغییرات اپی‌ژنتیکی متعدد مرتبط با مصرف ماریجوانا قبلاً با مواردی مانند تکثیر سلولی، سیگنالینگ هورمونی، عفونت‌ها، اختلالات عصبی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی و اختلالات مصرف مواد مرتبط بوده‌اند.

لازم به ذکر است که این مطالعه ثابت نمی‌کند که ماریجوانا مستقیماً باعث این تغییرات یا مشکلات سلامتی می‌شود.

درو نانینی(Drew Nannini)، اپیدمیولوژیست دانشگاه نورث‌وسترن می‌گوید: این تحقیق بینش‌های جدیدی در مورد ارتباط بین مصرف ماریجوانا و عوامل اپی‌ژنتیکی ارائه داده است.

مطالعات بیشتری برای تعیین اینکه آیا این ارتباطات به طور مداوم در جمعیت‌های مختلف مشاهده می‌شوند، مورد نیاز است. علاوه بر این، مطالعاتی که تأثیر ماریجوانا را بر پیامدهای سلامتی مرتبط با سن بررسی می‌کنند، ممکن است بینش بیشتری در مورد تأثیر طولانی‌مدت ماریجوانا بر سلامت ارائه دهند.

این مطالعه در مجله Molecular Psychiatry منتشر شده است.

*