روایت یک دوستی روی دیوار

تابلوهای بزرگ «ویلیام اسکات» نقاش پیشگام انتزاعی، در نمایشگاهی که داستان دوستی او با «مارک روتکو» را روایت می‌کند، به نمایش درمی‌آید.

به گزارش ایسنا، داستان چگونگی الهام گرفتن «ویلیام اسکات»، یکی از بزرگ‌ترین نقاشان انتزاعی بریتانیا از زندگی روزمره و دیدار استثنایی‌اش با یکی از غول‌های هنری آمریکا در نمایشگاهی جدید در منطقه وست کانتری روایت می‌شود.

«گاردین» نوشت، سه تابلو بزرگ اثر «ویلیام اسکات»(۱۹۱۳–۱۹۸۹) به موزه سامرست در «تاونتون» که چندان از محل زندگی و کارگاه هنری او در روستایی در جنوب «باث» دور نیست، به امانت داده شده‌اند.

بازدیدکنندگان همچنین با سفری که «مارک روتکو»، هنرمند آمریکایی، در سال ۱۹۵۹ به خانه «اسکات» داشت آشنا خواهند شد. در این دیدار آن‌ها درباره نقاشی‌های دیواری‌ای که برای یک رستوران در نیویورک و یک بیمارستان در ایرلند شمالی کار می‌کردند، گفت‌وگو کردند.

«تیم مارتین»، گردآورنده این نمایشگاه، گفت که این فرصت خوبی برای دیدن آثاری از اسکات است که توسط موسسه «تیت» امانت داده شده و در مکانی نمایش داده می‌شود که برای این هنرمند اهمیت زیادی داشت.

«مارتین» افزود: «این سه اثر در اوج دوران کاری اسکات یعنی اواخر دهه ۱۹۵۰، خلق شده‌اند که زمانی است که او کاملا به کار خود اطمینان داشت.»

یکی از تابلوهای امانت داده‌شده به «سامرست» با نام «طبیعت بی‌جان اُخرایی» ظروف آشپزخانه را به تصویر می‌کشد. تابلو دیگری به نام «نقاشی سیاه» ممکن است تصویری انتزاعی از دیوارهای سنگی باشد.

نام نمایشگاه «زیبایی در سادگی – ویلیام اسکات در سامرست» برگرفته از گفته «اسکات» است: «من زیبایی را در سادگی می‌یابم.»

«اسکات» و «روتکو» در اوایل دهه ۱۹۵۰ در نیویورک با هم ملاقات کردند. «مارتین»‌گفت: «اسکات از اندازه و دامنه برخی آثار اکسپرسیونیسم انتزاعی که در نیویورک تولید می‌شد، شگفت‌زده شده بود. اسکات و روتکو رابطه خوبی داشتند و در سال ۱۹۵۹ روتکو به سامرست سفر کرد و مدتی در خانه اسکات‌ اقامت داشت.»

*